۱۳۸۸ آذر ۳۰, دوشنبه

آزادي مبارك داريم دوستان

1- فرياد مردم نجف‌آباد در سوگ آزاده‌ي دربند- جايي خوانده بودم «شعار». اما تعريف‌ش را گسترش مي‌دهم در قالب فرياد. اين صداي كبود شده از خفقان است. مردم كه در فرياد، شعار نمي‌دهند-

+ همديگر را آرام مي‌كنيم. ما در اين زمانه‌ي بي‌صاحب ديگر غير از هم، كسي را نداريم. «دشت سبز» را شقايق‌هاي پرپر چراغاني مي‌كنند. غمگين نباش!


۳ نظر:

  1. ...و درود !

    امروز جمعیتی را که من از نزدیک دیدم هیچ نیازی به شعار نداشتند...سایه هاشان حتی تن دیکتاتوری را می لرزاند ...
    خاکستر ققنوس حالا نیاز به باران دارد...

    با عرض پوزش از اینکه دریچه نظرگاه بسته بوده...حالا ولی آزاد شده...

    پاسخحذف
  2. اينجا اين را براي تاييد و صحه روي حرف‌هاي دوست گرامي ام مي نويسم كه ايشان ساكن شهر قم هستند.
    ممنون كه در تاييد اينهمه تلاش به سهم خودت.

    پاسخحذف
  3. اگر جهنمي كه وعده دادي با نه گفتن به خواسته‌ي تو محيا مي‌شود من ترجيح مي دهم جهنم را به هر بهشت ديگري جناب!
    نه
    نه
    نه
    نه
    نه
    نه
    :)

    پاسخحذف